|
باسمه تعالی دکتر رضا زمانی از منشور حسینی تا منشور مهدوی تجلی تشیع در اربعین #اربعین یک رویداد سیاسی برآمده از دین مبین اسلام است. اربعین امتداد صراط سیاسی #غدیر است! صراطی از مبدا غدیر تا مقصد ظهور! و اربعین ایستگاه تمرین است! تمرین چگونه رسیدن به سرزمین ظهور برای تشرف زمان حضور! در فضای اربعین "#دیپلماسی_اربعینی" حاکم می شود! این دیپلماسی، هر چند آدابی مخصوص دارد اما قانون دیپلماسی عمومی همچنان حاکم است؛ در دیپلماسی اربعین، همواره میزبان، سرزمین ولایت، عراق عرب است! و میزبانان اصلی،برادران و خواهران عراقی! اربعین تمرین سیاست اسلامی است تا اسلام سیاسی ورزیده گردد!... زیبایی این شکوه و عظمت، در نوع نگاه متفاوت میزبان عراقی و مهمان غیرعراقی است!....قطعاً در این بزم منحصر بفرد، مهمان ایرانی بیشتر و برجسته تر است!... تشیع عراقی و ایرانی هر دو آبشخور علوی دارد اما با طعم های متفاوت! زیرا زمین و زمان آنها متفاوت بوده!... میزبان شیعه عراقی، خویش را هم زبان با امامش می بیند! و هم زمان خود را عضوی از اهل کوفه می داند!...او گویی در بطن تاریخ شیعه «بازیگری» میکند! مهمان شیعه ایرانی، خویش را همواره مرید و محب اهل بیت می بیند! همزمان خود را اهل کوفه نمی داند! ...او گویی در بطن تاریخ شیعه «روایتگری» می کند! دیپلماسی اربعینی این پیشینه های متفاوت زمانی و مکانی را به گفتگو می گذارد و میزبان و مهمان، با حفظ حرمت ها می آموزند که چگونه در فضای گفتمانی تشیع، راه های اتحاد و انسجام را بیابند! آنها می آموزند که چگونه با حفظ آداب فرعیه و عرفیه، اشتراکات اصلیه تشیع علوی را برجسته کنند! ....و اینها همه به برکت اربعین است که میزبان از مهمان می آموزد و مهمان از میزبان!.... اربعین تلاقی نگاه های تشیع ایرانی_ عراقی به امور جاریه است و تجلی پگاه های تشیع عالیه خواهد بود.! اربعین تلاقی تشیع ایرانی_عراقی برای گسترش حضور است و تجلی اراده ها برای زمینه سازی ظهور خواهد بود.! از این منظر، تفاوت ها زیبا هستند و قابل تحمل! و صد البته با چاشنی تامل! ... #اربعین
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و هشتم شهریور ۱۴۰۲ساعت 0:54 توسط سروش
|
|
درباره وبلاگ 
|
